Podolska Brygada Kawalerii

Z Wikipedii

Podolska Brygada Kawalerii (Podol. BK) – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego.

Spis treści

1 Okres międzywojenny
- 1.1 Skład
2 Dowódcy brygady:
3 Udział w wojnie obronnej 1939 r.
- 3.1 Skład Brygady 1 września 1939
4 Tradycje
5 Zobacz też:

[edytuj] Okres międzywojenny

1 kwietnia 1937 6 Samodzielna Brygada Kawalerii została przemianowana na Podolską Brygadę Kawalerii . Jej dowództwo stacjonowało w Stanisławowie.

[edytuj] Skład

6 Pułk Ułanów Kaniowskich – Stanisławów;
9 Pułk Ułanów Małopolskich – Trembowla;
14 Pułk Ułanów Jazłowieckich – Lwów;
6 Dywizjon Artylerii Konnej im. gen. Romana Sołtyka – Stanisławów;
6 Szwadron Pionierów – Stanisławów;
6 Szwadron Łączności – Stanisławów.

6 pułk ułanów

9 pułk ułanów

14 pułk ułanów

6 dak

[edytuj] Dowódcy brygady:

ppłk dypl. Jerzy Grobicki (p.o. 1928 - I.1930)

[edytuj] Udział w wojnie obronnej 1939 r.

Kamień Ułanów Jazłowieckich w Puszczy Kampinoskiej

Podolska Brygada Kawalerii pod dowództwem płk. dypl. Leona Strzeleckiego zgodnie z pierwotnymi zamiarami miała być w składzie Armii "Łódź" gen. dyw. Juliusza Rómmla, ale ostatecznie skierowano ją do Armii "Poznań" gen. dyw. Tadeusza Kutrzeby.

1 września przybyła na obszar operacyjny Armii. Przez pierwsze dni września Brygada była w odwrocie wraz z resztą Armii bez styczności z Niemcami. Od 8 września brała udział w bitwie nad Bzurą, początkowo jako osłona prawego skrzydła wojsk polskich, działając w kierunku Uniejowa. 9 września zdobyła Wartkowice i Parzęczew, dzięki czemu opanowała główną linię łączności i zaopatrzenia niemieckiego X Korpusu gen. art. Wilhelma von Ulexa. 11 września Armia "Poznań", kontynuując natarcie siłami 25 Dywizji Piechoty gen. bryg. Franciszka Altera i Podolskiej BK, walczyła na południowy zachód od Łęczycy z nadchodzącą niemiecką 221 Dywizją Piechoty gen. por. Johanna Pflugbeila. W następnych dniach Brygada przeciwdziałała kontratakowi 221 DP w kierunku na Wartkowice. Po wycofaniu się 17 września z południowego brzegu Bzury w Witkowicach, Brygada przebijała się do Puszczy Kampinoskiej. 20 września wraz z elementami Wielkopolskiej Brygady Kawalerii i Pomorskiej Brygady Kawalerii przebiła się przez Palmiry do Warszawy. W czasie tych walk szarżę pod Wólką Węglową przeprowadził 14. Pułk Ułanów Jazłowieckich. Z tych brygad kawalerii 23 września sformowano Zbiorczą Brygadę Kawalerii gen. bryg. Romana Abrahama. Walczyła ona w obronie Warszawy do jej kapitulacji 28 września.

[edytuj] Skład Brygady 1 września 1939

Dowództwo i sztab:
- dowódca Brygady – płk dypl. Leon Strzelecki
- szef sztabu – ppłk dypl. Witold Święcicki
- oficer operacyjny - rtm. dypl. Stanisław Łubieński
- kwatermistrz – mjr dypl. Grzegorz Bolesław Doliwa-Dobrowolski
- komendant Kwatery Głównej – rtm. Stanisław Muszyński
Szwadron Sztabowy – dowódca por. Niemirowski
6 Pułk Ułanów Kaniowskich – dowódca płk Stefan Juliusz Marian Liszko
9. Pułk Ułanów Małopolskich – dowódca ppłk dypl. Klemens Stanisław Rudnicki
14 Pułk Ułanów Jazłowieckich – dowódca płk Edward Józef Godlewski
7 Batalion Strzelców – dowódca mjr Józef Szul
6 Dywizjon Artylerii Konnej im. gen. Romana Sołtyka – dowódca ppłk dr Stanisław Pochopień
62 Dywizjon Pancerny – dowódca kpt. Zygmunt Brodowski
Bateria Artylerii Przeciwlotniczej Motorowa Nr 86 – dowódca kpt. Artur Franciszek Oswald Peschel
6 Szwadron Kolarzy – dowódca por. Wacław Moszyński
6 Szwadron Pionierów – dowódca rtm. Bolesław Krajewski
6 Szwadron Łączności – dowódca por. Jerzy Olszewski
Samodzielny Pluton Karabinów Maszynowych Nr 6 – dowódca NN
Pluton Konny Żandarmerii Nr 6 – dowódca por. Edward Landsman
Poczta Polowa Nr 130
Sąd Polowy Nr 46 – szef mjr dr Feliks Serbeński
Drużyna Parkowa Uzbrojenia Nr 642
Park Intententury Nr 642
Pluton Sanitarny Konny Nr 86 – dowódca kpt. dr Witold Starkiewicz
Kolumna Taborowa Kawalerii Nr 641
Kolumna Taborowa Kawalerii Nr 642
Kolumna Taborowa Kawalerii Nr 643
Kolumna Taborowa Kawalerii Nr 644
Kolumna Taborowa Kawalerii Nr 645
Kolumna Taborowa Kawalerii Nr 646 – dowódca por. Leon Lewicki
Warsztat Taborowy nr 642

Pododdziały przydzielone:

I pluton 36 Eskadry Obserwacyjnej – dowódca por. obs. Jan Szyszko
Ośrodek Zapasowy Podolskiej Brygady Kawalerii w Stanisławowie
- dowódca ośrodka - płk Tadeusz Kazimierz Kurnatowski
- I zastępca dowódcy - ppłk Włodzimierz Gilewski
- II zastępca dowódcy - mjr Karol Dillenius
- dowódca nadwyżek 14 puł. - mjr Stefan Starnawski
- dowódca nadwyżek 6 dak - kpt. Stanisław Szewalski

[edytuj] Tradycje

Tradycje Podolskiej BK kultywowała 6 Brygada Kawalerii Pancernej ze Stargardu Szczecińskiego.

[edytuj] Zobacz też:

p • d • e

Kawaleria II RP

Dywizje jazdy: DJ • 1 • 2 • Brygady jazdy: I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X

Dywizje kawalerii: 1 • 2 • 3 • 4 • Samodzielne BK: 2 • 3 • 5 • 6 • 8 • 9 • Brygady kawalerii: I • IV • VII • VIII • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI • XVII • XVIII • Brygady kawalerii (1929-1936): Brygady 2 DK • BK Brody • BK Wilno • BK Kraków • BK Stanisławów • BK Rzeszów • BK Hrubieszów • BK Baranowicze • BK Białystok • BK Poznań • BK Równe • BK Suwałki • BK Toruń

Brygady kawalerii 1939: Mazowiecka BK • Kresowa BK • Wileńska BK • Suwalska BK • Krakowska BK • Podolska BK • Wielkopolska BK • Pomorska BK • Nowogródzka BK • Wołyńska BK • Podlaska BK

Jednostki improwizowane w 1939: DK Zaza • Zbiorcza BK • Rezerwowa BK • BK "Edward" • BK "Plis"

Pułki szwoleżerów: 1 • 2 • 3 • Pułki ułanów: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • Pułki strzelców konnych: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10