3 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego

Z Wikipedii

3 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego

(wyróżnienie - słowo "Pułk" przed numerem posiadała jeszcze jedna jednostka kawalerii a był nim Pułk 4 Ułanów Zaniemeńskich)

Spis treści 1 Formowanie 2 Działania zbrojne 2.1 Działania wojenne 1919-20 2.2 Wojna obronna 1939 3 Żurawiejka 4 Literatura: 5 Zobacz też

[edytuj] Formowanie

Pułk 3 Strzelców Konnych został na nowo zorganizowany w kwietniu 1922 roku w Białymstoku ze sformowanych w latach 1918-1919 dywizjonów i szwadronów kawalerii, które brały samodzielnie udział w walkach w latach 1918-1919 i wojnie polsko-bolszewickiej

W skład pułku weszły:

• 1. dyon 1. psk, którego 1. szwadron zorganizował się w 1918 roku we Włocławku a 2. szwadron powstał w 1918 roku w Lubomlu;
• Dyon Huzarów Śmierci (Dywizja Jazdy Ochotniczej) powstały w 1920 roku w Białymstoku;
• 8. (5.) szwadron 3. psk sformowany w 1920 roku w Tarnowie.

Dowódcą na nowo zorganizowanego Pułku został płk Władysław Tomaszewicz z byłej armii rosyjskiej (dowodzący w boju z powozu).

Pułk stacjonował w Wołkowysku. Święto pułkowe Pułk 3 Strzelców Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego obchodzi - 27 kwietnia - rocznica połączenia się szwadronów w Białymstoku w 1922.

[edytuj] Działania zbrojne

[edytuj] Działania wojenne 1919-20

• 1. szwadron 1. dyonu w grupie jazdy ppłk. Beliny-Prażmowskiego, współdziała w kwietniu 1919 roku w zajęciu Wilna. W lipcu 1919 współdziała z 1. DPLeg w akcji na Kurzeniec-Mołodeczno. 05.08.1920 roku wypad na Nowy Dwór. Od 20.08.1920 walki nad Niemnem i zajęcie Lidy.
• 2. szwadron 1. dyonu walczy z Ukraińcami na Wołyniu. W maju 1919 walki o Dąbrowicę i Sarny. W czerwcu walki nad Styrem i Stochodem. Od lutego 1920 dyon walczy w składzie 1. DPLeg na Ukrainie.
• Dywizjon Huzarów Śmierci w dniach 14-16 sierpnia 1920 roku walczy pod Radzyminem następnie prowadzi walki pościgowe (szarża pod Myszyńcem).
• 8 szwadron przydzielony do 15 DP. We wrześniu 1920 prowadzi walki pod Kamieńcem Litewskim i Wołkowyskiem.

[edytuj] Wojna obronna 1939

W kampanii wrześniowej 1939 pułk rozpoczął walkę w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii wchodzącej w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Narew".

Dowódca SGO "Narew" gen. Młot- Fijałkowski 6 września 1939 wydał rozkaz stworzenia GO w składzie 18 Dywizji Piechoty i 3 Pułku Strzelców Konnych. 8 września pułk osłania 18. DP od południa na linii Czerwin - Grodzisk - Dzwonek a 9 września w trakcie osłony 18. DP bierze udział w bitwie pod Truszkami koło Śniadowa. Następnie wycofuje się do Puszczy Białowieskiej, a potem w dniach 13-14 września walczy w obronie Hodyszewa, 17 września w Hajnówce.

20 września pułk wchodzi w skład improwizowanej Dywizji Kawalerii "Zaza", walcząc 21 i 22 września w Kalenkowiczach i 28 września nad Wieprzem.

29 września wraz z Dywizją "Zaza" wszedł w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" i wziął udział w bitwie pod Kockiem. 6 października 1939 roku stoczył ostatni bój w Kalinowym Dole. Nie kapituluje.

Sztandar Pułku odnaleziono w Zagórkach koło Puław w 1980.

Dowódca: ppłk dypl. Jan Małysiak (1939)

Wyszkolenie w pułku było na wysokim poziomie co komentowano stwierdzeniem " tyle zysku co w Wołkowysku".

[edytuj] Żurawiejka

Do rozroby zawsze skłonni,

wołkowyscy strzelcy konni

A kto Pułku nie szanuje niech nas w d ... pocałuje!

[edytuj] Literatura:

• Cichecka B., Historia 3 pułku Strzelców Konnych, [w:] Na sieradzkich szlakach", nr 2/14/1989, s.22-25.

[edytuj] Zobacz też