7 Dywizjon Artylerii Pancernej

Z Wikipedii

7 Dywizjon Artylerii Pancernej^[1] – samodzielny pododdział broni pancernej ludowego Wojska Polskiego

Sformowany w pod Łuckiem na mocy rozkazu dowódcy Armii Polskiej w ZSRR nr 074 z 7 kwietnia 1944 wg etatu nr 04/504 (bez kompanii rusznic przeciwpancernych). Zarządzeniem szefa sztabu Armii Polskiej w ZSRR nr 0164 z 28 lipca 1944 dywizjon przeformowano wg etatu nr 04/568.

Do sformowania dywizjonu wykorzystano 4 kompanię dział SU-55 z 1 batalionu rozpoznawczego.

Spis treści 1 Dowódca 2 Działania bojowe 3 Skład etatowy[2] 3.1 Stan etatowy 4 Przypisy 5 Bibliografia 6 Zobacz też

[edytuj] Dowódca

• mjr Jerzy Ponomarow
• mjr Leonard Krawczenko

[edytuj] Działania bojowe

Do 7 czerwca 1944 dywizjon podlegał dowódcy Armii Polskiej w ZSRR, a następnie dowódcy 1 Armii WP.

[edytuj] Skład etatowy^[2]

Dowództwo

• pluton dowodzenia,
• 3 baterie dział samobieżnych
  • 4 działony
• drużyny: zaopatrzenia bojowego, remontowa, gospodarcza, punkt sanitarny

[edytuj] Stan etatowy

żołnierzy – 165 (oficerów – 51, podoficerów – 73, kanonierów – 41)

sprzęt:

• działa samobieżne SU-57 – 13
• samochód pancerny BA-64 – 1
• samochody – 19
• motocykle – 4

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 8388089676. 
• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa : Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4. 
• Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5. 

[edytuj] Zobacz też

• Ordre de Bataille Wojska Polskiego wiosną 1945