ISU-152

Z Wikipedii

ISU-152
Działo ISU-152 w Muzeum czołgów w Kubince
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Zakłady Kirowskie w Czelabińsku, Zakłady Kirowskie w Leningradzie
Trakcja	gąsienicowa
Typ	działo pancerne
Załoga	5 ludzi
Historia
Prototyp	1943
Lata produkcji	1944-1945
Wycofanie ze służby	lata 60. XX w.
Wyprodukowano	ok. 4000
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny, 4-suwowy, 12-cylindrowy widlasty W-2-IS
Moc	520 KM
Transmisja	mechaniczna
Moc jedn.	10,9 KM/tonę
Nacisk jedn.	0,81 KG/cm²
Wymiary
Długość maks.	9,18 m
Długość kadłuba	6,77 m
Szerokość	3,07 m
Wysokość	2,48 m
Prześwit	0,46 m
Masa
Masa bojowa	46 t
Poj. zb. paliwa	zasadniczych-560 l, dodatkowych-300 l
Opancerzenie
Typ pancerza	spawany z płyt walcowanych
Grubość pancerza	20-90 mm
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	37 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody bez przygotowania	1,30-1,50 m
Rowy	2,50-2,70 m
Ściany pionowe	1,00-1,20 m
Stoki o nachyleniu do	36%
Zasięg	po drodze-220 km, w terenie-80 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	haubico-armata ML-20S wz. 1937/1943 kal. 152,4 mm
Strzeleckie	przeciwlotniczy karabin maszynowy DSzK kal. 12,7 mm
Użytkownicy
ZSRR, Polska, Kuba, kraje arabskie

ISU-152 - ciężkie działo pancerne produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej.

[edytuj] Historia

Działo ISU-152 było modernizacją działa pancernego SU-152. Było ono budowane na podwoziu czołgu ciężkiego IS-2. Kadłub czołgu IS był węższy w porównaniu z wcześniej stosowanym podwoziem czołgu KW, dlatego konieczna okazała się modyfikacja zawieszenia armaty i rozmieszczenia urządzeń wewnątrz kadłuba. Nowe działo okazało się lepsze od poprzednika pod wieloma względami.

[edytuj] Służba

Produkcja dział ISU-152 rozpoczęła się w połowie 1943 roku w Zakładach Kirowskich w Czelabińsku. Do jednostek nowe wozy trafiły w listopadzie 1943 roku. Na większą skalę produkcja ruszyła w roku 1944, kiedy wyprodukowano ok. 1000 dział.

Działa ISU-152 znalazły się w uzbrojeniu Ludowego Wojska Polskiego. Pewną liczbę dział otrzymał 13 pułk artylerii samobieżnej. Większa liczba dotarła do Polski po zakończeniu wojny. Pozostawały w uzbrojeniu do początku lat 60.

Isu-152 okazało się bardzo przydatne jako niszczyciel czołgów (pocisk przeciwbetonowy mógł dosłownie rozerwać każdy czołg, nawet Tygrysa), działo bezpośredniego wsparcia. Wadą tego działa była zbyt mała ilość zabieranej amunicji co w tego rodzaju pojazdach stanowiło duży kłopot.