T-38 (czołg radziecki)

Z Wikipedii

T-38
Czołg T-38 w muzeum blokady Leningradu w Kirowsku
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ pojazdu	czołg pływający
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	2
Historia
Prototypy	1935
Produkcja	1936 – 1939
Wyprodukowano	1382
Dane techniczne
Silnik	1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ-AA o mocy 40 KM (w wersji T-38M2 silnik GAZ-M1 o mocy 50 KM)
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	115 l
Pancerz	nitowany z płyt walcowanych, grubość: 4 – 9 mm
Długość	3,78 m
Szerokość	2,33 m
Wysokość	1,63 m
Prześwit	0,30 m
Masa	3 300 – 3 800 kg (bojowa)
Moc jedn.	12,1 – 13,2 KM/t
Nacisk jedn.	0,44 kg/cm²
Osiągi
Prędkość	40 – 46 km/h (po drodze) 6 km/h (pływania)
Zasięg	220 km (po drodze)
Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)	1,50 m
Ściany (wys.)	0,45 – 0,50 m
Kąt podjazdu	30 – 33º
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 1512 szt.)
Użytkownicy
ZSRR, Finlandia, Rumunia, Niemcy

T-38 - lekki czołg pływający konstrukcji sowieckiej, z okresu przed II wojną światową.

[edytuj] Historia

W połowie 1934 roku rozpoczęto prace zmierzające do skonstruowania następcy lekkiego czołgu pływającego T-37. Powstał czołg oznaczony jako T-43, konstrukcji zakładów w Moskwie i Leningradzie. Powstały też inne konstrukcje prototypowe. Prace te zakończyły się fiaskiem. Postanowiono więc, zmodernizować czołg T-37. Czołg T-38 posiadał, w porównaniu z T-37, poszerzony kadłub, ulepszone podwozie i mechanizm skrętu, zmienioną amortyzację, szersze gąsienice, lepszy napęd w wodzie. Nowy czołg został wprowadzony do produkcji i uzbrojenia w 1936 roku. W 1939 roku w uzbrojeniu Armii Czerwonej znajdowało się 1382 takie wozy.

[edytuj] Wersje czołgu i pojazdy pochodne

• T-38 z radiostacją dla dowódców pododdziałów pancernych.
• T-38M i T-38M1: prototypowe czołgi z planetarnymi mechanizmami skrętu.
• T-38M2: udoskonalony model czołgu z silnikiem o większej mocy i zmienioną skrzynią przekładniową. Osiągał większą prędkość jazdy.
• T-20 Komsomolec: gąsienicowy ciągnik artyleryjski. Produkowany w dużych ilościach.
• Su-45: prototyp działa samobieżnego z armatą przeciwpancerną kal. 45 mm wz. 1932.

[edytuj] Służba

Czołgi T-38 zastępowały w uzbrojeniu pancernych jednostek rozpoznawczych, dotychczas używane czołgi T-37. W chwili wybuchu II wojny światowej, proces ten nie został zakończony. Zostały one również przyjęte do uzbrojenia batalionów czołgów we właśnie formowanych korpusach powietrzno-desantowych. Nie ma jednak wzmianek na temat przewożenia T-38 samolotami, ani też desantowania ich, choć testowano możliwość zrzucania ich na wodę z samolotów . W roku 1941 oddziały w nie uzbrojone poniosły ciężkie straty. Wiadomo, że batalion czołgów T-38 brał udział w forsowaniu rzeki Swir na Froncie Karelskim (1944). Zdobycznych czołgów T-38 używano w Finlandii (19 egz.), Rumunii (3 egz.) oraz w jednostkach Wehrmachtu.