T-40

Z Wikipedii

T-40 (wersja z 1941)
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Trakcja	gąsienicowa
Typ	czołg pływający
Załoga	2
Historia
Prototyp	1939
Lata produkcji	1940 – ?
Wyprodukowano	709
Dane techniczne
Silnik	1 silnik GAZ 202
Moc	70 KM
Transmisja	mechaniczna
Wymiary
Długość maks.	4,03 m
Szerokość	2,23 m
Wysokość	1,95 m
Masa
Masa bojowa	5 500 kg
Opancerzenie
Grubość pancerza	4 – 13 mm
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	45 km/h
W wodzie	5 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Zasięg	300 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	1 działko SzWAK kal. 20 mm lub 1 wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzK kal. 12,7 mm
Strzeleckie	1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm
Użytkownicy
ZSRR

T-40 - radziecki lekki czołg pływający z okresu II wojny światowej.

[edytuj] Historia

Pod koniec lat 30., dowództwo armii czerwonej, zaczęło poszukiwania następcy, znajdujących się na jej uzbrojeniu, czołgów pływających T-37 i T-38. Zespół konstrukcyjny Fabryki nr. 37 w Moskwie, kierowany przez N. A. Astrowa, opracował projekt nowego wozu. Otrzymał on oznaczenie T-40. Miał spawany pancerz a kształt kadłuba przypominał kadłub łodzi. W wodzie napędzany był przez czterołopatową śrubę i kierowany przez dwa stery umieszczone z tyłu kadłuba, zarówno śruba jak i stery były zabezpiecznone lekkim pancerzem przed ich przypadkowych zniszczeniem przez odłamki. Wszystkie włazy czołgu były hermetycznie zamykane, mógł bez problemu pokonywać większość śródlądowych przeszkód wodnych, a także poruszać się na większych akwenach w warunkach nie przekraczających 3 stopnia skali Beauforta. Miał silniejsze uzbrojenie niż poprzednie typy czołgów pływających.Pierwsze modele uzbrojone były tylko w dwa karabiny maszynowe:km DT kalibru 7,62 mm i wkm DSzK kalibru 12,7 mm. Późniejsze modele otrzymały silniejsze uzbrojenie w postaci działka 20 mm. Po serii bardzo wyczerpujących testów, czołg został 19 grudnia 1940 przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej. Do końca roku zdołano wyprodukować 41 wozów. Do chwili wybuchu wojny z Niemcami, wyprodukowano dalsze 181 sztuk. Ogółem zbudowano 709 egzemplarzy.

[edytuj] Służba

Czołgi T-40 zaczęły zastępować w uzbrojeniu pancernych jednostek rozpoznawczych, używane tam wcześniej czołgi T-37 i T-38. Na początku operacji Barbarossa były jednak często używane do typowych zadań czołgów średnich, a nie do zwiadu czy rozpoznania co powodowało ich duże straty. Zostały wycofane z pierwszej linii pod koniec 1941 ale zostały użyte w późniejszym okresie wojny przy forsowaniu takich przeszkód wodnych jak Dniepr czy Dniestr. Rozwojową wersją czołgu, ale już nie amfibijną, był T-40S który wszedł do produkcji jako T-60. Ostatnie egzemplarze były używane do 1946 roku w jednostkach szkolnych.