IS-3
Z Wikipedii
| IS-3 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  ZSRR |
| Producent | Czelabińska Fabryka Traktorów im. J. W. Stalina w Czelabińsku |
| Typ pojazdu | czołg ciężki |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 4 |
| Historia | |
| Prototypy | 1944 |
| Produkcja | 1945 – 1954 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 1 silnik wysokoprężny, 12-cylindrowy, widlasty W-11 o mocy 520 KM (382 kW) przy 1800 obr./min. |
| Transmisja | mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa | 425 l (zasadnicze) 280 l (dodatkowe) |
| Pancerz | spawany z płyt walcowanych, grubość: 30 – 230 mm |
| Długość | 9,85 m (całkowita) 6,90 m (kadłuba) |
| Szerokość | 3,20 m |
| Wysokość | 2,45 m |
| Prześwit | 0,43 – 0,46 m |
| Masa | 45 800 – 46 500 kg |
| Moc jedn. | 11,3 – 11,2 KM/t |
| Nacisk jedn. | 0,83 kg/cm² |
| Osiągi | |
| Prędkość | 40 km/h (po drodze) |
| Zasięg | 180 km (po drodze) 95 km (w terenie) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) | 1,10 m |
| Rowy (szer.) | 2,50 m |
| Ściany (wys.) | 1,00 m |
| Kąt podjazdu | 32º |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata D-25T wz. 1943 kal. 122 mm (zapas amunicji – 25-28 szt.) 1 karabin maszynowy DTM kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 756 szt.) 1 wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzK kal. 12,7 mm (zapas amunicji – 1250 szt.) |
|
| Użytkownicy | |
| ZSRR, Polska, Czechosłowacja, Egipt, Izrael | |
IS-3 - czołg ciężki, konstrukcji radzieckiej, z okresu II wojny światowej.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Czołg ciężki IS-3 powstał częściowo w oparciu o konstrukcję czołgu IS-2, lecz wprowadzał całkowicie nowy kształt kadłuba i wieży. Czołg miał starannie zaprojektowany pancerz o znacznej odporności na ostrzał dział przeciwpancernych. Charakteryzował się dużym nachyleniem płyt pancernych, sprzyjającym rykoszetowaniu pocisków i zwiększającym efektywną grubość pancerza. Kształt płyt nosa kadłuba określano jako tzw. "nos szczupaka"; czołg ten był także nieoficjalnie nazywany szczuka (szczupak), a na Zachodzie: Stalin. Pierwsze seryjne wozy zjechały z linii montażowych w maju 1945 r. i nie zdążyły wziąć udziału w wojnie. Konstrukcja ta wzbudziła duże zainteresowanie wśród aliantów zachodnich, którzy uznali IS-3 za niezwykle groźną broń.
Czołg posiadał armatę D-25T kalibru 122 mm, znaną z czołgu IS-2. Zastosowanie tej armaty było jednak pewnym mankamentem tego czołgu, gdyż posiadała ona niezbyt dużą prędkość początkową pocisku i w rezultacie jej możliwości przebicia pancerza, pomimo dużego kalibru, odpowiadały niemieckiej armacie 88 mm z długą lufą, zastosowanej m.in. w niemieckim czołgu Tygrys Królewski. Ponadto, z powodu dużych i ciężkich nabojów, szybkostrzelność armaty była niska, a zapas przewożonej amunicji był mały.
[edytuj] Służba
Po raz pierwszy do jednostek czołgi te trafiły na początku maja 1945, w Berlinie. Nie wiadomo jednak czy zostały one użyte. Oddziały wyposażone w czołgi IS-3 znalazły się także w składzie wojsk, które w sierpniu 1945 zaatakowały japońską Armię Kwantuńską. Do bojowego ich użycia jednak, najprawdopodobniej nie doszło. Po wojnie wchodziły w skład ciężkich dywizji pancernych. W działaniach bojowych, radzieckie czołgi IS-3, wzięły udział podczas interwencji na Węgrzech w 1956. Wycofano je z linii dopiero na początku lat 70. XX wieku. Polska zakupiła na przełomie 1946/1947 r. 2 egzemplarze czołgu IS-3. Numery fabryczne: 703.604A81 oraz 703.605A58. Obecnie jeden z nich (703.605A58)prezentowany jest w Muzeum Wojsk Pancernych w Warszawie, był to ulubiony czołg marszałka Rokossowskiego. W latach 50. XX w. egzemplarz ten stanowił główną atrakcję odbywających się w Warszawie parad wojskowych w tym z okazji święta 1 Maja. W latach 70-tych trafił na poligon do Orzysza, gdzie służył jako cel ćwiczebny. Jego wrak w latach 90-tych został ponownie sprowadzony do Warszawy i umieszczony w Forcie Czerniakowskim, gdzie przeszedł zewnętrzny remont. Drugi (703.604A81) trafił w 1951 do Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Giżycku, potem (listopad 1957) pojawił się w poznańskiej Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych. Dziś stoi w muzeum tej szkoły. Kilka egzemplarzy zakupiła też Czechosłowacja. Największym zagranicznym odbiorcą IS-3 był Egipt, który użył ich w czasie wojny w 1967 r. Kilka zdobycznych egzemplarzy posiadała armia izraelska.
[edytuj] Bibliografia:
- Janusz Magnuski Wozy bojowe LWP 1943-1983 wyd. MON Warszawa 1985 ISBN 83-11-06990-5
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
Inne pojazdy
|
|
|
Prototypy i pojazdy doświadczalne
|
|
