ZSU-37
Z Wikipedii
ZSU-37 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Trakcja | gąsienicowa |
Typ | działo samobieżne |
Załoga | 6 osób |
Lata produkcji | 1944-1948 |
Wyprodukowano | ok. 340 szt. |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Długość maks. | 5250 mm |
Szerokość | 2745 mm |
Wysokość | 2180 mm |
Prześwit | 300 mm |
Masa | |
Masa bojowa | 11 5440 kg |
Opancerzenie | |
Grubość pancerza | 10-25 mm |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Artyleryjskie | 1 x 61-K kal. 37 mm (200 nab.) |
ZSU-37: Lekkie samobieżne działo przeciwlotnicze kalibru 37 mm konstrukcji radzieckiej z okresu II wojny światowej.
Opracowano je w celu zapewnienia osłony jednostkom pancernym i zmotoryzowanym. Za najodpowiedniejszy uznano model oparty na podwoziu istniejącego już pojazdu. Postanowiono użyć wypróbowanego działa samobieżnego SU-76, mającego odkryty przedział bojowy.
Produkcja seryjna działa rozpoczęła się w połowie 1944 roku. Do końca wojny dostarczono do jednostek tylko 70 sztuk. Produkcję kontynuowano do 1948 roku, w sumie wyprodukowano ok. 340 pojazdów.
[edytuj] Bibliografia
- Panow, V.P., Solarz, J.: Czołgi sowieckie 1938-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1996. ISBN 83-86209-71-2.
Inne pojazdy
|
|
Prototypy i pojazdy doświadczalne
|