10 Sudecka Dywizja Pancerna

Z Wikipedii

Odznaka 10 Sudeckiej Dywizji Zmechanizowanej

10 Sudecka Dywizja Pancerna im. Bohaterów Armii Radzieckiej - pancerny związek taktyczny Sił Zbrojnych PRL

Rozkazem Nr 0056/0rg z 30 marca 1949 r. Minister ON nakazał dowódcy OW IV do 1 września 1951 r. przenieść 10 Sudecką Dywizję Piechoty z etatów 2/76-2/81 na etaty 5/44,5/47, 5/50-5/59 dywizji pancernej o ogólnym stanie osobowym 6197 żołnierzy oraz 34 pracowników kontraktowych. Dowódcą dywizji mianowano przybyłego z Armii Radzieckiej płk. Jurija Bolszaka. Dywizja miała do października 1950 r. osiągnąć gotowość do działań.

Formowano ją na bazie 10 Sudeckiej DP, 2 Sudeckiego Pułku Czołgów, 8 Pułku Czołgów i 24 Drezdeńskiego Pułku Artylerii Pancernej w rejonie Wrocławia, Opola, Kłodzka, Brzegu, Strzegomia.

W połowie 1949 r. przeniesiono z Jeleniej Góry do Wrocławia dowództwo 10 Sudeckiej DP i przeformowano na dowództwo 10 Sudeckiej DPanc

Spis treści

1 Skład
2 10 Dywizja Zmechanizowana
- 2.1 Skład i rozmieszczenie (1952)
3 10 DPanc cd
- 3.1 Skład i rozmieszczenie (1960)
4 10 Sudecka Dywizja Zmechanizowana cd
5 Dowódcy
6 Ciekawostki
7 Bibliografia
8 Zobacz też

[edytuj] Skład

T-34/85

czołg ciężki IS-2

Dowództwo - Wrocław

27 Zmotoryzowany Pułk Piechoty - Kłodzko
2 Sudecki Pułk Czołgów - Opole
6 Drezdeński Pułk Czołgów - Wrocław
39 Pułk Artylerii Lekkiej - Strzegom
7 batalion rozpoznawczy Wrocław - Strzegom
14 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Strzegom
41 batalion łączności - Wrocław
21 batalion saperów - Brzeg
43 kompania samochodowa - Wrocław
RWN Cz Nr 7 - Wrocław
RWN Sam Nr 8 - Wrocław
RWN SArt Nr 9 - Wrocław

Wyposażenie:

25 czołgów ciężkich IS-2 (etat 23 czołgi)
145 czołgów średnich T-34-85 (etat 185 czołgów)
42 działa samobieżne
56 samochodów pancernych (etat 15 sztuk)
72 działa (etat 90 dział)
25 armat plot (etat 24 armaty)
67 moździerzy (etat 154 moździerze)
666 ciągników i samochodów (etat 2224 pojazdy)

[edytuj] 10 Dywizja Zmechanizowana

W związku z dużymi trudnościami organizacyjnymi w formowaniu dywizji pancernej Sztab Generalny WP zmuszony był zmienić pierwotne plany i rozkazem Ministra ON nr 0055/org z 12 czerwca 1950 r. przenieść jednostki 10 Sudeckiej DPanc na etaty 64-5/76 dywizji zmechanizowanych, o stanie 8226 żołnierzy i 119 pracowników cywilnych.

[edytuj] Skład i rozmieszczenie (1952)

dowództwo - Opole

27 pułk zmechanizowany - Kłodzko
40 pułk zmechanizowany - Bolesławiec
71 pułk zmechanizowany - Opole
2 pułk czołgów - Opole
10 pułk artylerii pancernej - Opole
39 pułk artylerii haubic - Strzegom
12 pułk moździerzy - Krotoszyn
8 dywizjon artylerii rakietowej - Strzegom
14 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Opole
21 batalion saperów - Świdnica
41 batalion łączności - Opole
7 batalion rozpoznawczy - Opole

[edytuj] 10 DPanc cd

W 1955 roku powtórnie zreorganizowano dywizję, nadając jej charakter związku pancernego.

W czerwcu 1956 częścią sił weszła do centrum Poznania, biorąc bezpośredni udział w demonstracji siły w czasie "Poznańskiego Czerwca 56".

W czasie stanu wojennego jej oddziały wzięły udział w stłumieniu strajku górników w Kopalni Wujek 16 grudnia 1981.

[edytuj] Skład i rozmieszczenie (1960)

dowództwo - Opole

2 Sudecki Pułk Czołgów - Opole
10 Drawski Pułk Czołgów - Opole
71 pułk czołgów - Opole
40 pułk zmechanizowany - Bolesławiec
115 dywizjon artylerii haubic - Tarnowskie Góry
8 dywizjon artylerii rakietowej - Strzegom
24 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Lubliniec
21 batalion saperów - Świdnica
41 batalion łączności - Opole
7 batalion rozpoznawczy - Opole (w latach późniejszych przeniesiony do Brzegu)
40 dywizjon artylerii rakietowej - Brzeg
samodzielna kompania chemiczna - Opole

[edytuj] 10 Sudecka Dywizja Zmechanizowana cd

W latach 90. XX wieku 10 DPanc, podobnie jak i inne dywizje Wojska Polskiego, 10 SDPanc przeformowano na zmechanizowany związek taktyczny. Trzonem jej stały się trzy pułki zmechanizowane (tzw. zunifikowane)

Zobacz więcej w osobnym artykule: 10 Dywizja Zmechanizowana.

[edytuj] Dowódcy

płk Jurij K. Bolszak (AR) 25 marca 1949 —1950
płk Kazimir Fiodorowicz (AR) 1950 — 1952
płk Michaił M. Prokofiew (AR) 1952 - 1955
ppłk Antoni Mazurkiewicz 1955 — 1956

[edytuj] Ciekawostki

Znakiem taktycznym malowanym na sprzęcie dywizji był biały żubr

[edytuj] Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie Wojska Lądowe w latach 1945 -1960. Toruń 2004
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945 -1956. Warszawa 2003.