Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Przasnysz - Wikipedia, wolna encyklopedia

Przasnysz

Z Wikipedii

Współrzędne: 53°01' N 20°53' EGeografia

Przasnysz
Herb
Herb Przasnysza Flaga Przasnysza
Województwo mazowieckie
Powiat przasnyski
Gmina
 - rodzaj
Przasnysz
miejska
Burmistrz Waldemar Marek Trochimiuk
Powierzchnia 25,16 km²
Położenie 53° 01' N
20° 53' E
Liczba mieszkańców (2006)
 - liczba ludności
 - gęstość

17 823
680 os./km²
Strefa numeracyjna
(do 2005)
29
Kod pocztowy 06-300
Tablice rejestracyjne WPZ
Położenie na mapie Polski
Przasnysz
Przasnysz
Przasnysz
TERC10
(TERYT)
1141922011
Urząd miejski3
ul.J. Kilińskiego 2
06-300 Przasnysz
tel. 29 752-22-66; faks 29 752-22-68
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Przasnyszgmina miejska w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, nad Węgierką. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa ostrołęckiego.

Miasto leżące na Północnym Mazowszu ma połączenia drogowe z Warszawą, Olsztynem, Ostrołęką, Ciechanowem, Makowem Mazowieckim i Mławą. Na wschód od miasta znajduje się lotnisko Aeroklubu Północnego Mazowsza. Największe zakłady produkcyjne – Kross SA, ABB ZWAR S.A., Zakład Meblarski "Węgierka".

Według danych z 31 grudnia 20062, miasto miało 17 823 mieszkańców.

Spis treści

[edytuj] Historia

Kościół farny w Przasnyszu – miejsce chrztu św. Stanisława Kostki
Kościół farny w Przasnyszu – miejsce chrztu św. Stanisława Kostki
Ratusz i rynek od strony pn.-zach.
Ratusz i rynek od strony pn.-zach.
Rynek, pierzeja północna – kamienice z XIX-XX w.
Rynek, pierzeja północna – kamienice z XIX-XX w.

Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Przasnysza pochodzą z przełomu epoki brązu i żelaza (ok. 700 p.n.e.).

W XIII w. na terenie Przasnysza, nad rzeką Węgierką, funkcjonowała osada targowa. Stał tu również dwór myśliwski książąt mazowieckich, którego opis zamieścił Henryk Sienkiewicz w Krzyżakach .

Nazwa miasta wg ludowych przekazów pochodzi od młynarza Przaśnika, który ugościł zbłąkanego na polowaniu księcia Konrada I mazowieckiego i otrzymał następnie tytuł szlachecki wraz z okolicznymi ziemiami.

Szybki rozwój zawdzięczał Przasnysz korzystnemu położeniu na pograniczu dwóch ważnych pod względem gospodarczym terenów – Równiny Kurpiowskiej i rolniczej Wysoczyzny Ciechanowskiej. 10 października 1427 Przasnysz uzyskał od księcia mazowieckiego Janusza I Starszego przywilej miejski na prawie chełmińskim.

Największy rozkwit miasta nastąpił w wieku XVI, zwłaszcza po wcieleniu w 1526 Mazowsza do Korony. Administracyjnie Przasnysz wchodził w skład Ziemi Ciechanowskiej jako stolica rozległego powiatu. Lustracja dóbr królewskich z 1564 wykazała 689 domów w mieście i na przedmieściach oraz przeszło 500 rzemieślników różnych profesji:

Przasnysz był wówczas trzecim ośrodkiem miejskim Mazowsza po Warszawie i Płocku, liczył wg zaginionej dziś Kroniki klasztoru bernardynów 14 tysięcy mieszkańców, ale liczba ta jest zapewne znacznie przesadzona (współczesne szacunki historyków mówią raczej o 4-5 tysiącach). W opinii Jędrzeja Święcickiego było to miasto wielkie, sławne jarmarkami na woły, wg Aleksandra Gwagninamiasto szerokie, kamiennym budowaniem sławne.

Budynek d. starostwa w Przasnyszu
Budynek d. starostwa w Przasnyszu

W 1576 Przasnysz stał się siedzibą starostwa niegrodowego. W 1648 starostwo przasnyskie otrzymał w nagrodę obrońca Zbaraża książę Jeremi Wiśniowiecki.

Kres świetności miasta położył wielki pożar w 1613, zarazy, a miary nieszczęść dopełnił najazd Szwedów. 26 stycznia 1657 po zwycięskiej potyczce z oddziałem brandenburskim stoczonej w rejonie Chorzel pojawił się w Przasnyszu Stefan Czarniecki, ale już 1 lutego zmuszony był się stąd wycofać pod naporem przeważających sił Szwedów dowodzonych przez Stenbocka. Wojska szwedzkie stacjonowały w Przasnyszu 11 dni.

Upadek Przasnysza okazał się niezwykle długotrwały. Dopiero w 2 poł. XVIII w. miasto zaczęło się ponownie rozwijać. W okresie konfederacji barskiej w okolicach Przasnysza mieściła się baza wypadowa oddziału słynnego Kozaka Józefa Sawy-Calińskiego.

13 marca 1794 stanął w Przasnyszu na czele zbuntowanej I Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej gen. Antoni Madaliński, który swym marszem z Ostrołęki do Krakowa dał sygnał do wybuchu powstania kościuszkowskiego. Madaliński zaciągnął tu oddziałek Kurpiów, formując z nich jednostkę strzelców pieszych.

Po klęsce insurekcji kościuszkowskiej i trzecim rozbiorze Polski (1795) Przasnysz znalazł się w składzie monarchii pruskiej jako siedziba ogromnego powiatu obejmującego m.in. Ciechanów.

30 stycznia 1807 w Przasnyszu zatrzymał się Napoleon I Bonaparte.

W latach 1807-1815 Przasnysz wchodził w skład Księstwa Warszawskiego, następnie Królestwa Polskiego.

Z walk pod Przasnyszem 1915 Rosyjska karta propagandowa, ze zb. M. Krejpowicza
Z walk pod Przasnyszem 1915 Rosyjska karta propagandowa, ze zb. M. Krejpowicza

W 1863 powstańcy stoczyli w okolicach miasta kilka potyczek z oddziałami carskimi. 14 listopada 1863 w Przasnyszu dokonano publicznej egzekucji jednego z dowódców powstańczych Stefana Cieleckiego "Orlika" , wziętego do niewoli w czasie bitwy pod wsią Osówka.

W 2 poł. XIX w. nastąpił szybki rozwój Przasnysza. Działało tu kilka małych zakładów przemysłowych. Z końcem XIX w. władze wojskowe przystąpiły do budowy koszar przy ul. Makowskiej. W 1910 Przasnysz liczył 10 500 mieszkańców.

W czasie I wojny światowej, w listopadzie i grudniu 1914 pod Przasnyszem toczyły się ciężkie walki pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi. Miasto wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk. 24 lutego 1915 Przasnysz został zajęty przez Niemców, ale już 27 lutego zostali oni wyparci przez oddziały rosyjskie z 1 i 2 Korpusu Syberyjskiego. 13 lipca 1915 w obecności przybyłego feldmarszałka Paula von Hindenburga grupa gen. Gallvitza uderzyła na Przasnysz. Po wielogodzinnych walkach, 14 lipca Rosjanie opuścili miasto. W wyniku działań wojennych zniszczeniu uległo 70 % zabudowy Przasnysza.

W sierpniu 1920 w okolicach Przasnysza miały miejsce wyjątkowo zacięte walki z bolszewicką 15 Armią. Przez dwa tygodnie miasto było okupowane przez wojska sowieckie. Wyzwolenie Przasnyszowi przyniósł 21 sierpnia 202 Pułk Piechoty ze składu Dywizji Ochotniczej płk. Adama Koca.

Budynek d. Szkoły Rolniczej, ob. Dom Pomocy Społecznej w Przasnyszu
Budynek d. Szkoły Rolniczej, ob. Dom Pomocy Społecznej w Przasnyszu

W okresie międzywojennym Przasnysz był stolicą powiatu w województwie warszawskim. W pierwszych latach niepodległości trwała odbudowa miasta ze zniszczeń wojennych. Przasnysz otrzymał wiele budowli użyteczności publicznej: elektrownię, gimnazjum i szkołę powszechną, szkołę rolniczą, teatr miejski, stadion i dom sportowy. Głównym zajęciem ludności Przasnysza było nadal rolnictwo, rzemiosło oraz drobny handel. W 1938 Przasnysz liczył 8 000 mieszkańców, w tym ok. 3 000 Żydów.

W pierwszych dniach września 1939 pod Przasnyszem ciężkie boje toczyła Mazowiecka Brygada Kawalerii pod dowództwem płk. Jana Karcza. Po klęsce wrześniowej Niemcy włączyli powiat przasnyski do Rzeszy. Ludność żydowska została wysiedlona, a następnie wymordowana w obozach zagłady. W klasztorze kapucynek utworzono obóz pracy przymusowej, zakonnice zaś i pasjonistów z pobliskiego klasztoru męskiego wywieziono do obozu koncentracyjnego w Działdowie. W okresie okupacji hitlerowskiej w rejonie Przasnysza aktywną działalność prowadziły organizacje konspiracyjne i oddziały partyzanckie, gł. AK i NSZ. 17 czerwca 1942 Niemcy rozstrzelali za miastem 20 zakładników. 17 grudnia tegoż roku w publicznej egzekucji w rynku powieszono 5 członków sztabu Obwodu ZWZ-AK.

Wkrótce po zajęciu miasta przez wojska sowieckie 18 stycznia 1945 NKWD rozpoczęła masowe aresztowania i deportacje polskich patriotów. W latach 1945-51 w okolicach Przasnysza działały liczne oddziały zbrojne antykomunistycznego podziemia.

W latach 60. rozpoczął się szybki rozwój miasta, zahamowany w wyniku reformy administracyjnej z 1975.

Z dniem 1 stycznia 1999 Przasnysz został siedzibą powiatu w województwie mazowieckim.

[edytuj] Zabytki

Kościół farny i wolnostojąca dzwonnica
Kościół farny i wolnostojąca dzwonnica
Kościół i klasztor pasjonistów w Przasnyszu
Kościół i klasztor pasjonistów w Przasnyszu
  • kościół farny pw. Wniebowzięcia NMP z lat 1474-1485, wzniesiony w stylu gotyckim, wielokrotnie restaurowany; miejsce chrztu św. Stanisława Kostki i wiecznego spoczynku członków jego rodziny.
  • dzwonnica wolnostojąca gotycka, zapewne z końca XV w. (obok kościoła farnego).
  • zespół dawnego klasztoru bernardynów (dziś pasjonistów): kościół pw. św. Jakuba i św. Anny z l. 1588-1618 – uznawany za jeden z najpóźniejszych kościołów gotyckich w Polsce i klasztor wczesnobarokowy, wzniesiony w l. 1637-1671. Obiekty te wpisane zostały na listę Kanonu Krajoznawczego Polski. W kościele znajduje się słynący łaskami obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, czczony dziś jako Niepokalana Przewodniczka z Przasnysza (koronowany w 1977).
  • zespół klasztorny kapucynek: kościół pw. św. Klary i św. Józefa, wzniesiony w l. 1609-1616 i klasztor z tego samego okresu; wielokrotnie niszczony i odbudowywany, w obecnym wyglądzie bezstylowy.
  • ratusz barokowo-klasycystyczny z końca XVIII w., po I wojnie światowej otoczony z trzech stron parterową przybudówką z podcieniami; ob. Muzeum Historyczne i Urząd Stanu Cywilnego.
  • budynek z pocz. XIX w., wzniesiony dla generała pruskiego Rouquette, w okresie międzywojennym zajmowany przez starostwo powiatowe, ob. siedziba BPH.
  • kamienica, róg Warszawskiej i Mostowej, 1843.
  • domy: ul. Kacza 15 (przebudowany), Mostowa 10, Piłsudskiego 6 (róg Warszawskiej), poł. XIX w.
  • kamienice w rynku, XIX w. (po 1875) i I poł. XX w.
  • d. poczta, ob. PZU, koniec XIX w.
  • budynki w zespole koszar, ul. Makowska, 1902-1912 (nr 3, 5, 6, 7, 10)
  • d. elektrownia, ob. Rejon Energetyczny Przasnysz, 1919.
  • budynek gimnazjum, ob. Zespół Szkół Licealnych im. KEN, l. 20. XX w.
  • zespół d. Szkoły Rolniczej, ob. Dom Pomocy Społecznej, ul. Ruda, l. 20. XX w.
  • d. Teatr Miejski (później kino) i remiza strażacka, ul. Dąbrowskiego, l. 20. XX w.
  • budynek stacyjny, drewn., 1925 (Mławska Kolej Dojazdowa).
  • przytułek, wł. Zgromadzenia SS. Miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, 1930-32 (budynek przy ul. Świerczewo).
  • d. Dom Sportowy, ob. Miejski Dom Kultury, l. 30. XX w.
  • most stalowy na rzece Węgierce, po 1920.
  • cmentarz rzymskokatolicki, zał. 1802.
  • park miejski XVIII-XIX w.

W okresie okupacji hitlerowskiej rozebrane zostały:

  • kościół św. Ducha, gotycki z XV w.
  • synagoga.

Po II wojnie światowej ich los podzielił XIX-wieczny kościół ewangelicki.

[edytuj] Życie religijne

Kościół i klasztor kapucynek w Przasnyszu
Kościół i klasztor kapucynek w Przasnyszu

[edytuj] Parafie rzymskokatolickie

  • Parafia pw. św. Wojciecha
  • Parafia pw. św. Stanisława Kostki
  • Parafia pw. Chrystusa Zbawiciela

[edytuj] Zgromadzenia zakonne

[edytuj] Media

[edytuj] Prasa

  • Kurier Przasnyski
  • Tygodnik Ostrołęcki (wydanie przasnyskie)
  • Wykrzyknik. Niezależna Gazeta Przasnyska
  • Idący... w Przyszłość. Miesięcznik Powiatu Przasnyskiego (wydawany w Chorzelach)
  • Przasnyska Gazeta Samorządu Miejskiego

[edytuj] Dawne gazety

  • Głos Ziemi Przasnyskiej
  • Kukułka
  • Nasz Patron
  • Solidarność Przasnyska
  • Przasnyska Niezależna
  • Gazeta Przasnyska
  • Ziemia Przasnyska
  • Tygodnik Ilustrowany
  • Informacje z Przasnyskiego Ratusza
  • Nasz Przasnysz

[edytuj] Edukacja

[edytuj] Szkoły podstawowe

  • Szkoła Podstawowa Nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi

ul. Żwirki i Wigury 6

  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Henryka Sienkiewicza

ul. Kilińskiego 1

  • Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła Nr 4)

ul. Leszno 61

[edytuj] Gimnazja

  • Publiczne Gimnazjum im. Noblistów Polskich
  • Gimnazjum Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej (szkoła niepubliczna z uprawnieniami szkoły publicznej)
  • Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła Nr 4)

[edytuj] Szkoły ponadgimnazjalne

  • Zespół Szkół Licealnych im. Komisji Edukacji Narodowej
  • Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. mjr. Henryka Sucharskiego (dwa budynki ul. Mazowiecka 25 oraz ul.Sadowa 1 (potocznie nazywany szkołą rolniczą))
  • Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła Nr 4)

[edytuj] Szkoły policealne

  • Zespół Medycznych Szkół Policealnych w Przasnyszu

[edytuj] Szkoły wyższe

  • Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Międzywydziałowego Studium Gospodarki Przestrzennej SGGW

[edytuj] Kultura

Ratusz w Przasnyszu (ob. Muzeum Historyczne)
Ratusz w Przasnyszu (ob. Muzeum Historyczne)
Siedziba Rady Gminy i Powiatu
Siedziba Rady Gminy i Powiatu

[edytuj] Muzea

[edytuj] Biblioteki

  • Miejska Biblioteka Publiczna w Przasnyszu
  • Biblioteka Pedagogiczna w Ostrołęce Filia w Przasnyszu

[edytuj] Domy i ośrodki kultury

  • Miejski Dom Kultury im. Stanisława Ostoi-Kotkowskiego
  • Klub Garnizonowy

[edytuj] Stowarzyszenia regionalne

[edytuj] Wydawnictwa

  • Wydawnictwo Forteca
  • Wydawnictwo Techniczne
  • Wydawnictwo Mazowieckie

[edytuj] Kultura niezależna

  • Naczelny Organ Wesołej Komitywy Uzurpatorów Rzeczywistości
  • Ogólnopolskie Plenerowe Prezentacje Fotografii Artystycznej "Stodoła" Tadeusza Myślińskiego
  • Duet gitarowy Tomasz Kaszubowski-Paweł Nawara
  • Amicus Dei

[edytuj] Handel

[edytuj] Markety

[edytuj] Obecne

[edytuj] W budowie

[edytuj] Nieistniejące

  • Gośka (obecnie Stokrotka)
  • Leader Price (obecnie Biedronka)

[edytuj] Osiedla

Przasnyskie osiedla nie mają oficjalnie statusu osiedli oraz żadnych samorządów.

  • Błonie
  • Osiedle Orlika
  • Piaski
  • Rolnicza
  • Stawki
  • Osiedle Starzyńskiego
  • Waliszewo
  • Węgierka
  • Wschód
  • Osiedle Wojskowe

[edytuj] Sport i rekreacja

Rzeka Węgierka
Rzeka Węgierka
  • Ośrodek Sportu i Rekreacji, ul. Makowska 23 (stadion)
    • Hala sportowa, ul. Sadowa
  • Aeroklub Północnego Mazowsza, na terenie którego działa m.in. Klub Spadochronowy "Atmosfera"
  • Miejski Klub Sportowy (MKS Przasnysz) - klub piłki nożnej grający w lidzie okręgowej w grupie Ciechanów-Ostrołęka. Założony w 1923 roku. Honorowym Prezesem klubu jest Waldemar Trochimiuk, a Prezesem Zarządu Klubu MKS Przasnysz jest Bogusław Postek. W klubie grał m. in. Grzegorz Wędzyński
  • Ludowy Klub Sportowy "Grom"
  • Auto-Moto-Klub "Rzemieślnik"
  • Przasnyski Klub Kyokushin Karate

[edytuj] Struktura powierzchni

Według danych z roku 20026, Przasnysz ma obszar 25,16 km², w tym:

  • użytki rolne: 84%
  • użytki leśne: 0%

Miasto stanowi 2,07% powierzchni powiatu.

[edytuj] Demografia

Dane z 30 czerwca 20042:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 17 110 100 8862 51,8 8248 48,2
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
680 352,2 327,8

Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 1316,44 zł.

[edytuj] Ludzie

[edytuj] Ludzie urodzeni w Przasnyszu

[edytuj] Ludzie związani z Przasnyszem

[edytuj] Bibliografia

  • 85 lat na szlaku wielkiej przygody. Historia ZHP na ziemi przasnyskiej, Przasnysz 2002 (praca zbiorowa pod red. Tadeusza Siółkowskiego), ISBN 83-913873-4-8
  • Mariusz Bondarczuk, Kronika Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Przasnyszu 1923-1993, Wydawnictwo Mazowieckie, Przasnysz 1993, ISBN 83-900940-1-0
  • Alfred Borkowski, Medycyna i medycy przasnyscy, Ciechanów-Przasnysz 2001, ISBN 93-914968-1-4
  • Alfred Borkowski, Przasnyskie portrety. Część pierwsza, Przasnysz 2004, wyd. Związek Literatów Polskich Oddział w Ciechanowie i Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, ISBN 83-89408-06-6
  • Jarosław Chorzępa, Przasnysz luty 1915. Najciekawsza bitwa I Wojny Światowej, Wydawnictwo "Forteca", Przasnysz 2008, ISBN 83-922920-4-0
  • Aleksander Drwęcki, Cmentarz parafialny w Przasnyszu, Przasnysz 2003, ISBN 83-913873-6-4
  • Aleksander Drwęcki, Dzieje ochotniczych straży pożarnych w powiecie przasnyskim 1881-2001, Przasnysz 2002, ISBN 83-913873-1-3
  • Aleksander Drwęcki, Zarys dziejów oświaty w powiecie przasnyskim, Przasnysz 1997, ISBN 83-86122-22-6
  • Ryszard Juszkiewicz, Czas cierpień, walk i bohaterstwa. Powiat przasnyski w latach 1939-1945, Przasnysz 1993, wyd. Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, ISBN 83-900940-2-9
  • Piotr Kaszubowski, Historia Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego á Paulo w Przasnyszu (1907-2007), Przasnysz 2007
  • Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. X: Dawne województwo warszawskie, z. 18: Przasnysz i okolice, red. Izabela Galicka, Hanna Sygietyńska, Warszawa 1980, wyd. Polska Akademia Nauk Instytut Sztuki
  • Waldemar Krzyżewski, Historia weterynarii Ziemi Przasnyskiej w XIX i XX wieku, Przasnysz 1994, ISBN 83-900614-5-7
  • Wojciech Łukaszewski, Działalność niepodległościowego podziemia zbrojnego w powiecie przasnyskim 1945-1951 [w:] Studia Mazowieckie, Pułtusk 2007, wyd. Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku
  • Misjonarze i barbarzyńcy. Opowieści o codziennym życiu przasnyskiego ogólniaka w latach 1923-2005, red. Mariusz Bondarczuk, Przasnysz 2006, wyd. Wydawnictwo Mazowieckie, ISBN 83-900940-4-5
  • Zbigniew Polakowski, Przasnysz i okolice. Przewodnik po wszystkich miejscowościach w sołectwach i gminach zestawionych w układzie alfabetycznym, Przasnysz 1997, wyd. Zapiski Przasnyskie
  • Zbigniew Polakowski, Przewodnik turystyczny po ziemi przasnyskiej, Przasnysz 1992, wyd. Wydawnictwo Techniczne, ISBN 83-900614-0-6
  • Kazimierz Potkaj, Przasnysz i okolice, Warszawa 1981, wyd. Zakład Wydawniczo-Propagandowy PTTK
  • Tradycje niepodległościowe na Północnym Mazowszu w XIX i XX w. (praca zbiorowa), Przasnysz 2003, ISBN 83-917719-1-2
  • Trzy regiony - jeden los. Przasnysz - Kötschach-Mauthen - Monfalcone, Polska - Austria - Włochy 1914-1918, red. Jarosław Chorzępa, Katarzyna Chorzępa, wyd. Wydawnictwo "Forteca", Przasnysz 2004, ISBN 83-917719-5-4
  • Radosław Waleszczak, Przasnysz i powiat przasnyski w latach 1866-1939. Zarys dziejów, Przasnysz 1999, ISBN 83-911209-0-2
  • Henryk Damian Wojtyska, Historia Zgromadzenia Pasjonistów w Polsce. T. 1 - Prehistoria i okres fundacyjny (do 1938), Łódź 2006, ISBN 83-89695-30-8. T. 2 - Hekatomba wojenna i okupacyjna (1939-1945), Przasnysz 2007, ISBN 978-83-911123-1-1

[edytuj] Linki zewnętrzne


Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com