Karlino

Z Wikipedii

Współrzędne: 54°02'21" N 15°52'43" E54.0391667 15.8786111 (Karlino)

Karlino
Herb Karlina Flaga Karlina
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	białogardzki
Gmina  - rodzaj	Karlino miejsko-wiejska
Założono	1240
Prawa miejskie	1385
Burmistrz	Waldemar Włodzimierz Miśko
Powierzchnia	9,21 km²
Położenie	54° 02'21'' N 15° 52'43'' E
Liczba mieszkańców (2007)  - liczba ludności  - gęstość	5811 622 os./km²
Strefa numeracyjna (do 2005)	94
Kod pocztowy	78-230
Tablice rejestracyjne	ZBI
Położenie na mapie Polski Karlino
TERC10 (TERYT)	4324401034
SIMC10	0949968
Miasta partnerskie	Dargun Skaelskoer Wolgast
Urząd miejski3 pl. Jana Pawła II 6 78-230 Karlino tel. 094 311 7273; faks 094 311 7410
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Karlino (niem. Körlin) – miasto w północnej części woj. zachodniopomorskiego, w powiecie białogardzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Karlino. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. koszalińskiego.

Według danych z 30 czerwca 2007, miasto miało 5811 mieszkańców.

Spis treści 1 Położenie 2 Historia 2.1 Erupcja ropy naftowej 3 Architektura 3.1 Zabytki 3.2 Obiekty historyczne 3.3 Miejsca pamięci narodowej 4 Gospodarka 5 Kultura 6 Edukacja 7 Administracja 7.1 Współpraca zagraniczna 8 Opieka zdrowotna 9 Sport 10 Ekologia 11 Stowarzyszenia działajace w Karlinie 12 Przypisy 13 Bibliografia 14 Linki zewnętrzne

[edytuj] Położenie

Gmina Karlino położona jest w północno-wschodniej części województwa zachodniopomorskiego w powiecie białogardzkim. Karlino leży nad dwiema rzekami a mianowicie Parsętą i Radwią. Zamieszkuje je nieco ponad 6 tysięcy mieszkańców. Położone jest w odległości:

• Kołobrzeg – 28 km
• Koszalin – 30 km
• Szczecin – 136 km
• Białogard – 6 km
• Lotnisko w Goleniowie – 86 km
• Poznań – 211 km
• Gdańsk – 216 km
• Warszawa – 532 km
• Berlin – 270 km

Przez Karlino biegną ważne trasy. Są to:

• 6 Droga krajowa nr 6 (Szczecin – Koszalin – Gdańsk)
• 163 Droga wojewódzka nr 163 (Kołobrzeg – Białogard – Poznań)

Miasto zajmuje powierzchnię 921 ha na której żyje 6156 osób. Posiada dobre połączenia kolejowe z miastami regionu i kraju. Połączenia kolejowe zapewniają dojazd do takich miast jak: Szczecin, Katowice, Kraków, Łódź czy Warszawa. Oprócz tego działają połączenia PKS-u.

[edytuj] Historia

Ta sekcja wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w niej poprawić: {{{2}}}. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Pierwsza wzmianka o miejscowości Karlino pochodzi z 1240 roku i głosi że Karlino należało wtedy do tzw. księstwa kamieńskiego. Pierwsza jednak notka pochodzi z 1299 roku gdzie istnieje zapis "Civis In Corlin". Biskupi kamieńscy weszli w posiadanie Karlina w 1280 roku, jako spadek po księciu Warcisławie III. W 1308 roku biskup kamieński wspomina o swoim zamku w Karlinie, będącym ongiś niewielkim, drewnianym grodem w widłach dwórz rzek Parsęty i Radwi. W 1372 roku postanowiono przenieść siedzibę biskupstwa z Kamienia do Karlina i w tym celu zaczęto budować zamek obronny. Na ten cel biskup Filip von Rehberg pożyczył od rady miejskiej Słupska kwotę 350 grzywien. Ten sam biskup w 1385 roku nadał osadzie Karlino prawa miejskie na prawie lubeckim oraz ustanowił herb i pieczęć miejską.

Rok 1409 to okres wielkich zniszczeń miasta w efekcie zajęcia Karlina przez wojska pomorskie. Reformacja i przyjęcie luteranizmu w 1534 roku, diametralnie zmieniło sytuację miasta. Biskupi zamienili zamek w piękną, renesansową rezydencję a miasto przeżywało rozkwit gospodarczy i kulturalny.

Wojna trzydziestoletnia (1618-1638) przerwała rozwój miasta, powodując stagnację Karlina na prawie 100 lat. Miasta nie ominęły także wielkie pożary: pierwszy w 1685 roku który strawił całe miasto (ocalał jedynie zamek i kościół). Pożar w 1765 roku strawił również przedmieścia Karlina. W międzyczasie w czasie wojny trzydziestoletniej wojska gen. Romanowa splądrowały i podpaliły zamek, który nigdy nie został już odbudowany. Po tym burzliwym okresie w dziejach miasta, nastąpił rozwój Karlina. Na miejscu wypalonego zamku powstał browar, a na parcelach w centrum miasta zaczęły powstawać pierwsze murowane kamienice. W 1724 roku nastąpiła regulacja Parsęty a przez rzekę przerzucono pierwszy most betonowy.

Tę dobrą koniunkturę przerwał okres wojen napoleońskich. W lutym 1807 roku Karlino było główną kwaterą wojsk podczas szturmu na Kołobrzeg. Duża ilość francuskich wojsk doprowadziła w mieście do wybuchu epidemii czerwonki na którą zmarło 1/3 ówczesnego populacji Karlina.

W latach 1846-1849 wybudowano drogę łączącą miasto z Kołobrzegiem i Szczecinkiem, a niespełna dziesięć lat później, w 1859 roku przez stację Karlino przejechał pierwszy pociąg. Największy rozkwit handlu oraz przemysłu przeżyło Karlino w XIX wieku i na początku XX wieku. W 1873 r. zlikwidowano malutki powiat karliński, a miasto przyłączono do ziemskiego powiatu kołobrzesko-karlińskiego (niem. Bezirk Kolberg-Körlin), który istniał do 1946roku. Koniec XIX wieku to okres uprzemysłowienia - powstała wtedy m.in. Karlińska Fabryka Maszyn (niem. Maschinenfabrik Karlin). Rozwinął się przemysł spożywczy (młyny, olejarnia) i drzewny (tartak, stolarnia).

Na początku XX wieku Karlino dotknięte było w szczególnym stopniu tzw. Ostfluchtem, czyli odpływem ludności z tego regionu do bogatszych rejonów Niemiec, w wyniku tego liczba ludności spadła o ponad 2%, a liczba ludności spadła z 3183 do 3108 osób. W 1905 roku wybudowano sąd rejonowy, a w 1907 roku pożar starego ratusza wymusił budowę nowego.

Dopiero II wojna światowa odcisnęła piętno na mieszkańcach^{[styl do poprawy]}. W 1940 roku grupa 150 jeńców francuskich przybyła do miasta. W styczniu 1945 roku wydano rozkaz o ewakuacji ludności cywilnej, jednak rozkaz (podobnie jak do sąsiedniego Białogardu) dotarł w nocy 3 marca 1945 roku. Mieszkańcy chcieli się ewakuować przez Dygowo i Kołobrzeg jednak Rosjanie wysadzili most na Parsęcie.

Miasteczko jednak nie ucierpiało zbyt mocno, lecz mieszkańcy ucierpieli^{[styl do poprawy]}, miały tu miejsce liczne pobicia, gwałty i kradzieże.

W związku ze znacznym zniszczeniem Kołobrzegu, Karlino pełniło funkcję siedziby władz powiatu do roku 1947. W 1958 roku miasto zostało przyłączone do powiatu białogardzkiego.

Na przełomie lat 1980/1981 podczas prac przy odwiertach poszukiwawczych doszło w podkarlińskich Krzywopłotach do wybuchu i zapłonu ropy naftowej.

Obecnie Karlino kontynuuje tradycje przemysłu przetwórczego drewna. W mieście i najbliższych okolicach istnieje kilka zakładów przemysłowych produkujących płyty pilśniowe, sklejki, forniry itp. produkty. Znana jest^{[styl do poprawy]} tzw. płyta karlińska produkowana z gałęzi, kory i podobnych odpadów. Jest ono również niewielkim ośrodkiem przemysłu mechanicznego i wydobywczego (ropa, gaz).

[edytuj] Erupcja ropy naftowej

• 1980, 9 grudnia r. w godzinach wieczornych doszło we wsi Krzywopłoty koło Karlina do erupcji ropy naftowej, która zapaliła się. Erupcja i pożar sprawiły, że nazwa Karlino było na ustach wszystkich Polaków i prasy światowej (dzięki pożarowi Karlino przeżyło dni swojej sławy). W tych dniach Karlino przeżywało najazd na miasteczko, euforię, niepokój i nadzieję na wielką ropę. Jednak ropy nie było^{[styl do poprawy]}, w połowie 1983 r. zaprzestano jej wydobycia.
  • 10 grudnia – czterej robotnicy z kilkunastoosobowej grupy dokonującej odwiertu zostali poparzeni; przewieziono ich do szpitala w Białogardzie. Na miejsce pożaru przybyło 18 jednostek straży pożarnej. Ewakuowano mieszkańców pobliskiego gospodarstwa. Zamknięta została szosa w kierunku na Szczecin. Baraki mieszkalne robotników pracujących przy odwiercie i sprzęt spłonęły. Na miejsce pożaru przybywają pierwsze ekipy ratownicze.
  • 11 grudnia – trwają prace zabezpieczające przed pożarem i zniszczeniem pobliskich zabudowań oraz nawierzchni szosy. Na miejscu erupcji pracują: wyspecjalizowane jednostki wojsk Pomorskiego Okręgu Wojskowego, straż pożarna, milicja, drużyna ratownictwa górniczego z Krakowa, specjaliści z AGH.
  • 16 grudnia – przybywają ekipy ratowników radzieckich i węgierskich. Kierownictwo akcji ratowniczej (inż. Adam Kilar i ekspert radziecki Leon Kałyna) przygotowuje się do wszystkich wariantów robót ratunkowych.
  • 18 grudnia – ostatecznie oczyszczono teren pożaru ze spalonych i zniszczonych elementów stalowych. B udowana jest droga dojazdowa do miejsc, gdzie będą wiercone dwa nowe szyby ratownicze.
• 1981, 2 stycznia r. – trwają końcowe prace przygotowawcze do ugaszenia pożaru: buduje się drogi, spawa rurociągi wodne i parowe, koncentruje się sprzęt gaśniczy, buduje ropociąg do odprowadzenia ropy po ugaszeniu pożaru.
  • 13/14 stycznia – po 35 dniach, około godziny 4 nad ranem (14 stycznia) ugaszono pożar, powstała pierwsza kopalnia ropy. O godzinie 10 rano uzyskano już ponad 800 ton ropy. Po napełnieniu 32 cystern (po 44 tony każda) pociąg zawiózł 1400 ton ropy do Trzebini.

[edytuj] Architektura

[edytuj] Zabytki

Konserwator zabytków uznał za zabytek całe śródmieście Karlina^[1].

Zabytki chronione prawnie w mieście:

• Kościół pw. św. Michała Archanioła z 1510 r.
• Park miejski z 2. połowy XIX wieku (ul. Szczecińska 12)
• Zespół folwarczny z XIV i XIX wieku obejmujący:
  • Zamek Biskupów Kamieńskich – przyziemie zamku wybudowanego w XIV wieku, przebudowane w latach 30. XIX w., obecnie spichlerz,
  • dworek z przełomu XIX/XX w. obecnie budynek administracyjny,
  • magazyn zbożowy z końca XIX w.,
  • obora z końca XIX,
  • stodoła z końca XIX,
  • kuźnia wybudowana po 1945.
• Dom przy ul. Konopnickiej 29 – szachulcowy budynek mieszkalny w stylu eklektycznym z połowy XIX wieku,
• Kamienica przy ul. Koszalińskiej 94 – szachulcowy budynek mieszkalny w stylu eklektycznym z przełomu XIX/XX wieku, Ściany i dach wyłożone czarnym łupkiem. Oryginalna stolarka drzwiowa i okienna - z gzymsem i sztukaterią (arabeskami) i kolumnami.
• Dom tzw. Napoleona, szachulcowo-murowany budynek z 1792 r. (Rynek 17),
• Spichlerz przy ul. Szczecińskiej 17 - szachulcowy budynek w stylu neogotyckim z lat 30. XIX wieku. Szczegolne wykończenie szczytowe z neogotyckimi wieżycami.

[edytuj] Obiekty historyczne

• Ratusz – budynek został zbudowany w latach 1908-1912 w południowo-zachodnim narożniku rynku. Poprzedni ratusz spłonął 27 stycznia 1907 r. podczas obchodów urodzin cesarza niemieckiego. Nowy ratusz został zbudowany w stylu eklektycznym ze sklepieniem neogotyckim. Charakteryzuje się bogatą sztukaterią, szczytem neorenesansowym z kartuszem miasta; obecnie jest siedzibą Urzędu Miejskiego
• Kamienica przy ul. Koszalińskiej 4 – pochodzi z drugiej połowy XIX wieku, murowana, zbudowana w stylu neorenesansowym – na zdjęciach w ciągu kamienic.
• Kamienica przy ul. Koszalińskiej 16 z 1902 r., secesyjna, murowana, nad witrynami sklepowymi maszkarony.
• Kamienica przy ul. Koszalińskiej 22 z konca XIX w., neoklasycystyczna, murowana.
• Budynek mieszkalny przy ul. Koszalińskiej 77 z końca XIX w., neoklasycystyczny, murowany, z bogatą sztukaterią, gzymsem kostkowym, pilastrami i tympanonem.
• Budynek mieszkalny na ul. Koszalińskiej 86, z 2. połowy XIX wieku. Zbudowany w stylu eklektycznym z oryginalną stolarką drzwiową i okienną, z gzymsem kostkowym i sztukaterią (arabeskami), pilastrami i tympanonem. Budynek wyremontowany, pokryty nowym dachem a na dwupiętrowym strychu urządzono mieszkania.
• Kamienica przy ul. Białogardzkiej – eklektyczna, murowana z 2. połowy XIX w.,
• Kamienica przy ul. Szczecińskiej – murowana, zbudowana w drugiej połowie XIX wieku w stylu secesyjnym.
• Dwór F. Wilhelma na wyspie. Budynek murowany, eklektyczny, szachulcowy, zbudowany pod koniec XIX wieku. Po II wojnie światowej pełnił funkcję budynku biurowego PGR Karlino.
• Spichlerz na ul. Spichrzowej – został zbudowany pod koniec XIX wieku. Obiekt murowany, z cegły palonej, szachulcowy.

[edytuj] Miejsca pamięci narodowej

• Pomnik pamięci sportowców

[edytuj] Gospodarka

Karlino jest ośrodkiem przemysłowym z przewagą przemysłu drzewnego. Jednak w mieście obecny jest także inny przemysł. Do największych zakładów należą:

• HOMANIT Polska – producent płyt pilśniowych surowych, płyt wiórowych oraz oklein.
• G.EN. GAZ ENERGIA S.A. – oddział największej w Polsce prywatnej spółki zajmującej się dystrybucją i obrotem paliw
• DLH Nordisk sp. z o.o. – suszarnia drewna
• Feretti Sp. z o.o. – producent formatek z forniru
• Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" prowadzi działalnośc detaliczną i hurtową w zakresie sprzedaży i skupu płodów rolnych
• Promech Sp. z o.o. – szlifiernia wałów korbowych, głowic
• Kopalnia Ropy Naftowej i Gazu w Karlinie – wydobywa gaz ziemny i ropę naftową
• Raiffpol – wytwórca pasz i konentratów paszowych (zakład produkcyjny w Pobłociu Wielkim)

Oprócz tego w mieście istnieje wiele przedsiębiorstw usługowych, punktów handlowych, hurtowni, istnieją stacje benzynowe, poczta, ośrodek zdrowia, posterunek policji.

[edytuj] Kultura

W mieście istnieje wiele możliwości spędzania wolnego czasu z kulturą za pan brat. Istnieje Karliński Ośrodek Kultury, Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy, liczne świetlice i kluby. Oferują one zajęcia plastyczne, muzyczne, sportowe, fotograficzne oraz konkursy, zawody, czy też licznie organizowane festyny i imprezy. Ważnymi imprezami są niewątpliwie Europejski Festiwal Twórczości Dziecęcej na który zjeżdżają się reprezentacje dzieci z krajów takich jak: Niemcy, Czechy, Węgry, Hiszpania, Grecja czy Portugalia. Udział też biorą dzieci z polski m.in. z Kaszub, Zakopanego, Ustrzyk Dolnych czy Białogardu. Spośród innych ważnych wydarzeń kulturalno-rozrywkowych w Karlinie wyróżnić można Bieg Papieski, który wcześniej odbywał się w Koszalinie, Turniej Tańca Towarzyskiego, Spartakiada dla osób niepełnosprawnych, Ogólnopolski konkurs fotograficzny, Międzynarodowy Dzień Dziecka, Regionalne Zawody Konne w skokach przez przeszkody, Ogólnopolski Przegląd Poezji Śpiewanej "Peccadilo" czy też Międzynarodowe Dni Karlina. Atutem gminy i miasta jest wyremontowany amfiteatr na 1000 miejsc oraz stadion miejski na 3000 miejsc.

[edytuj] Edukacja

Szkolnictwo na terenie Karlina obejmuje zakres przedszkolny, podstawowy, gimnazjalny i średni. W mieście istnieje Szkoła Podstawowa im. Bohaterów VI Pomorskiej Dywizji Piechoty, Przedszkole Miejskie im. Marii Skłodowskiej-Curie, Gimnazjum Miejskie im. Ludzi Wielkiego Serca i Umysłu utworzone w 2001 roku oraz Liceum Profilowane wybudowane w latach 2001-2002.

[edytuj] Administracja

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Karlina wybierają do swojej Rady Miejskiej 10 radnych (10 z 15). Pozostałych 5 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Karlino. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest ratusz na Placu Jana Pawła II.

Burmistrzowie Karlina (po 1990 r.):

• Waldemar Włodzimierz Miśko (PO) (od 2002 r.)

Gmina Karlino należy do Związku Miast i Gmin Dorzecza Parsęty.

[edytuj] Współpraca zagraniczna

Gmina Karlino współpracuje z trzema gminami zagranicznymi. Są to Wolgast, Dargun, pochodzące z Niemiec oraz duńskie Skaelskoer. 19 czerwca 2000 roku została podpisana umowa pomiędzy Karlinem a gminą Dargun w Meklemburgii-Pomorze Przednie. Współpraca ta skutkuje wzajemnymi spotkaniam i mieszkańców, kontaktami pomiędzy szkołami z obydwu gmin, wspólpracę samorządów w zakresie inwestycji, kultury i oświaty. Od 2000 roku działa w mieście Stowarzyszenie Polsko-Niemieckie które powstało w efekcie działania obecnych i dawnych mieszkańców Karlino, którzy mieszkają obecnie w Reinfeld koło Lubeki.W 2002 roku podpisana został umowa z duńskim miastem Skaelskoer, a całkiem niedawno, bo w styczniu 2006 roku została zawarta umowa partnerska z niemieckim miastem Wolgast.

Miasta partnerskie
Miasto	Kraj	Data podpisania umowy
Dargun	Niemcy	19 czerwca 2000
Skaelskoer	Dania	20 czerwca 2002
Wolgast	Niemcy	3 stycznia 2006

[edytuj] Opieka zdrowotna

W Karlinie istnieją liczne placówki opieki zdrowotnej które dbają o zdrowie mieszkańców miasta i gminy. Są to:

• Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej EBW
• Indywidualna Praktyka Lekarska
• Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej "Therapia"

• Indywidualne praktyki stomatologiczne i lekarskie
• apteki

[edytuj] Sport

Na terenie miasta istnieją i działają dwa kluby, kilka sekcji sportowych oraz kluby i kółka sportowe amatorskie. Najważniejszymi klubami są: Klub Sportowy "Sokół", Miejski Klub Sportowy oraz Klub Sportowy "Szejk" reprezentujący piłkę siatkową.

Klub Sportowy "Sokół" gra obecnie w V lidze okręgowej piłki nożnej.

Ponadto w mieście istnieje hala sportowa wyposażona w nowoczesne urządzenia, stadion miejski na 3000 widzów posiadający oświetlenie bieżnię na 400m oraz boiska do gry w siatkówkę i piłkę nożną, istnieją też korty tenisowe.

[edytuj] Ekologia

Zasugerowano, aby ten artykuł (lub sekcję) zintegrować z artykułem gmina Karlino. (dyskusja)

Karlino położone jest w czystej i wartościowej środowiskowo okolicy^{[potrzebne źródło]}. Aby utrzymać ten stan miasto inwestuje w wiele przedsięwzięć ekologicznych, które w istotny sposób wpływają na dalszą poprawę czystości środowiska naturalnego. Do ważniejszych zadań jakie realizują władze Karlina należą:

• Inwestycje w rozbudowę sieci wodociągowej, obecnie większość miejscowości gminy Karlino jak i samo miasto jest zwodociągowane. Problemem na początku lat 90. XX wieku było to, iż wiele wsi prezentowało model wsi "popegeerowskiej", a co za tym idzie większość ujęć wody była w złym stanie. Niektóre ujęcia wodne, ze względu na przekroczony stan amoniaku, musiały ulec likwidacji. Od tego czasu poczyniono inwestycje które zmieniły ten stan rzeczy. Obecnie ujęcie dla miasta Karlino ma wydajność 100m³/h, a zastosowane w nim technologie i urządzenia należa do najnowocześniejszych.

• Inwestycje w kanalizację sanitarną – w latach 1994-1995 miasto Karlino wybudowało nowoczesną oczyszcalnię ścieków o przepustowości 1347 m³/h. Oczyszczalnia ta działa w oparciu o zasadę rowu recyrkulacyjnego z osadem niskoobciążonym. W skład tego urządzenia wchodzi krata mechaniczna, piaskownik wirowy, reaktor cyrkulacyjny, osadniki wtórne pionowe, pompownie osadu oraz punkt zlewny ścieków dowożonych. W latach 1994-1999 wykonano kanalizację w większości wsi gminy.

• Gazyfikacja – początki tejże inwestycji sięgają lat 1994-1995, kiedy gaz ziemny doprowadzono do trzech wsi gminy. Od roku 1998 realizowany jest wspólny program gminy Karlino i spółki Petrico polegający na rozbudowie sieci gazyfikacyjnej na terenie Miasta i Gminy Karlino.

• Uciepłowienie miasta – we wcześniejszych latach miasto posiadało na swym terenie 5 kotłowni osiedlowych opalanych węglem i kilkadziesiąt prywatnych kotłowni. Dążono jednak do uporządkowania sytuacji ciepłowniczej na terenie miasta. W związku z tym zlikwidowano wszystkie kotłownie węglowe zastępując ją jedną, gazowo-olejową, o większej wydajności 3600 kW. Równocześnie działają dwie kotłownie gazowe o mocach 110 kW i 140 kW.

• Gospodarka odpadami – od roku 1993 zawarto porozumienie pomiędzy Karlinem, Białogardem miastem i Białogardem gminą o wspólnej inwestycji- budowie wysypiska odpadów komunalnych. Powstało ono w Krzywopłotach. Wyposażone jest w nowoczesny system odgazowywania, budynek przepompowni odcieków oraz brodzik dezynfekcyjny. Wysypisko ma powierzchnię ogólną 3,5 ha.

• Edukacja ekologiczna – prowadzona wśród uczniów szkół podstawowych, ponadpodstawowych. Ma za zadanie uświadomić mieszkańcom istotę ekologii w codziennym życiu, organizowane są liczne sympozja, realizowane programy edukacyjne. W 1993 roku zostało utworzone koło terenowe Polskiego Klubu Ekologicznego Pomorza Zachodniego.

[edytuj] Stowarzyszenia działajace w Karlinie

W mieście działają liczne stowarzyszenia operujące na różnych płaszczyznach zainteresowań. Sa to:

Karlińskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego 

Powstało ono w 1996 roku i zajmuje się budową, eksploatacją domów mieszkalnych oraz wynajmem lokali użytkowych. Towarzystwo zajmuje się również sprzedażą lokali mieszkalnych i użytkowych.

Stowarzyszenie Inicjatyw Społeczno-Gospodarczych 

Powstało ono w 1995 roku w efekcie współdziałania czterech gmin: Miasta Białogard, Miasta Karlino, Gminy Białogard oraz Gminy Tychowo. Ma ono za zadanie wspomagać lokalnych przedsiębiorców, aktywizować przedsiębiorczość na terenie tych gmin oraz promować gminy. Siedziba towarzystwa znajduje się w Karlinie.

SOS Wioski Dziecięci 

W Karlinie znajduje się najmłodsza Wioska Dziecięca SOS w Polsce (otwarta w sierpniu 2005 r.). Obecnie mieszka w niej 48 dzieci wraz z rodzicami zastępczymi, ponieważ nie wszystkie domki zostały jeszcze zasiedlone. Docelowo w wiosce będzie mieszkało 100 dzieci.^[2]

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków, nr rej.: 44 z 4.09.1956
2. ↑ SOS Wioski Dziecięce: Placówki w Polsce (pl). [dostęp 26 listopada 2007].

[edytuj] Bibliografia

• Katarzyna Łukaszewicz 2001 "Karlino", wyd. Omega Bydgoszcz, ISBN 83-7263-834-9
• Folder promocyjny UMiG Karlino 2003
• [1]

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona Urzędu Miejskiego w Karlinie
• Wybuch ropy naftowej w Karlinie (kalendarium serwisu Polska.pl)