60 Dywizja Piechoty (II RP)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy 60 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 60 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

60 Dywizja Piechoty Rezerwowa "Kobryń", 60 DP (rez.) – improwizowana wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

Cmentarz Kleberczyków w Woli Gułowskiej

[edytuj] Dowódca

płk Adam Epler

[edytuj] Formowanie

Dywizja powstała jako zgrupowanie "Kobryń" z oddziałów powstałych w ośrodkach zapasowych, głównie 20 i 30 DP, na obszarze Polesia. Uzbrojenie dla niej dostarczyły autobusy warszawskie, przewożąc je z magazynów Centralnej Składnicy Uzbrojenia nr 2 w Stawach koło Dęblina.

[edytuj] Walki

Wchodziła w skład SGO "Polesie" gen. Franciszka Kleeberga.

Pierwszą walkę z oddziałami niemieckimi stoczyła 14 września w rejonie szosy z Kobrynia do Brześcia. 18 września broniła Kobrynia i wieczorem wycofała się na południe pod Dywin. Następnie maszerowała na zachód razem z innymi oddziałami "Grupy Poleskiej". 28 września dowódca SGO "Polesie" w wyniku reorganizacji swojego zgrupowania, dokonanego w rejonie Włodawy, utworzył formalnie 60 DP. Brała ona następnie udział we wszystkich walkach zgrupowania: 29-30 września stoczyła zwycięskie boje z wojskami sowieckimi pod Jabłoniem i Milejowem, 1 października podjęła marsz znad rzeki Bystrzyca przez Adamów i Gułów do lasów koło Hordzieżki, a następnie walczyła z Niemcami pod Serokomlą, 3 października przeszła do lasów na północ od Woli Gułowskiej, 5 października – wzmocniona Brygadą Kawalerii "Edward" uderzyła na cmentarz i klasztor w Woli Gułowskiej oraz na Helenów, a BKaw. "Edward" wsparta I batalionem 183 pp dokonała głębokiego rajdu na tyłach przeciwnika przez miejscowości Niedźwiedź, Budziska, Charlejów. Tego samego dnia skapitulowała wraz z resztą zgrupowania.

[edytuj] Skład

182 Pułk Piechoty
183 Pułk Piechoty
184 Pułk Piechoty
trzy baterie artylerii lekkiej
samodzielny batalion 179 pp – d-ca mjr Michał Bartula
kawaleria dywizyjna - d-ca ppłk. Anatol Dworenko-Dworkin ("Bałachoiwiec")

[edytuj] Bibliografia

Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.

[edytuj] Zobacz też

p • d • e

Piechota II RP

Centrum Wyszkolenia Piechoty • Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych * Szkoła Podchorążych Piechoty

Dywizje piechoty: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21G • 22G • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30

Rezerwowe dywizje piechoty: 33 • 35 • 36 • 38 • 39 • 41 • 44 • 45 • 50 • 55 • 60

Pułki piechoty: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30 • 31 • 32 • 33 • 34 • 35 • 36 • 37 • 38 • 39 • 40 • 41 • 42 • 43 • 44 • 45 • 46 • 47 • 48 • 49 • 50 • 51 • 52 • 53 • 54 • 55 • 56 • 57 • 58 • 59 • 60 • 61 • 62 • 63 • 64 • 65 • 66 • 67 • 68 • 69 • 70 • 71 • 72 • 73 • 74 • 75 • 76 • 77 • 78 • 79 • 80 • 81 • 82 • 83 • 84 • 85 • 86 • 1 psph • 2 psph • 3 psph • 4 psph • 5 psph • 6 psph

Rezerwowe pułki piechoty: 93 • 94 • 95 • 96 • 97 • 98 • 114 • 115 • 116 • 133 • 134 • 135 • 144 • 145 • 146 • 154 • 155 • 156 • 159 • 163 • 164 • 165 • 178 • 179 • 180 • 182 • 183 • 184 • 201 • 202 • 203 • 204 • 205 • 206 • 207 • 208 • 209 • 216