55 Dywizja Piechoty (II RP)

Z Wikipedii

55 Dywizja Piechoty Rezerwowa, 55 DP (rez.) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

Spis treści 1 Udział w wojnie obronnej 1939 r. 2 Ordre de Bataille i obsada personalna w kampanii wrześniowej 3 Bibliografia 4 Zobacz też

[edytuj] Udział w wojnie obronnej 1939 r.

55 Dywizja Piechoty (Rezerwowa) pod dowództwem płk. Stanisława Kalabińskiego wchodziła w skład GO "Śląsk" w Armii "Kraków". Została zmobilizowana pod koniec sierpnia 1939 r. z batalionów Śląskiej Brygady Obrony Narodowej i pułku Obrony Narodowej "Szczakowa". Jej zadaniem była obrona umocnionego odcinka "Mikołów". W dniach 1-2 września toczyła zacięte walki w rejonie Kobióra i Wyr z niemieckimi 8 DP, nacierającą z północnego zachodu na Mikołów i 28 DP, atakującą z zachodu w kierunku Wyr. 2 września jeden z jej odwodowych batalionów odebrał Niemcom kontratakiem miasteczko Wyry. Niestety, 3 września, po zaciekłych walkach bitwy granicznej, została zmuszona do odwrotu. 4 września dywizja otrzymała rozkaz odwrotu nad Nidę w kierunku Pińczowa i Miechowa. 7 września pułki dywizji toczyły ciężkie, chaotyczne boje odwrotowe na północny zachód od Krakowa w widłach Wisły i niewielkiego, lewobrzeżnego jej dopływu Nidzicy. 204 pp bił się krwawo w Proszowicach, 201 pp toczył zaciętą walkę pod Klimontowem, a później koło Słonowic, gdzie odrzucił natarcie niemieckich czołgów, zaś 203 pp walczył pod Kazimierzą Wielką. Dalsze walki toczyły się na lewym brzegu Nidzicy w okolicach Gabułtowa i Jakuszowic, skąd późną nocą, po wspomnianych bojach i po 30 km marszu, oddziały dywizji mogły kontynuować odwrót w kierunku rzeki Nidy. 9 września dotarły do Stopnicy. 11 września dywizja zorganizowała i krwawo broniła przyczółek pod Osiekiem, z którego miała przeprawiać się cała Armia "Kraków". Kolejne walki osłonowe 55 DP stoczyła w rejonie Górecka. Najcięższe boje toczył 201 pp, stawiając skuteczny opór nieprzyjacielowi przez cztery kolejne dni od 17 do 20 września. W nocy z 18 na 19 września dywizja wzmocniła polskie oddziały atakujące Tomaszów Lubelski. W nieskutecznym natarciu udział wziął 203 pp. W nocy z 22 na 23 września po naradzie oficerów sztabu, po stwierdzeniu niezdolności resztek dywizji, bez artylerii, do jakiegokolwiek działania, dowódca dywizji podjął decyzję o rozwiązaniu jednostki w rejonie wsi Ulów.

[edytuj] Ordre de Bataille i obsada personalna w kampanii wrześniowej

Planowane Ordre de Bataille i obsada personalna 55 DP (rez.) w kampanii wrześniowej. W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących oraz stanowiska służbowe oficerów dywizji zajmowane przed mobilizacją.

• Kwatera Główna
  • Dowództwo
    • dowódca dywizji – płk. Stanisław Kalabiński
    • dowódca piechoty dywizyjnej – płk Józef Giza

• 201 Pułk Piechoty Rezerwowy
  • dowództwo pułku i pododdziały pozabatalionowe
    • dowódca pułku – ppłk Władysław Adamczyk
  • I batalion (Batalion ON "Zawiercie")
  • II batalion (Batalion ON "Sosnowiec")
  • III batalion (Batalion ON "Oświęcim")

• 203 Pułk Piechoty Rezerwowy
  • dowództwo pułku i pododdziały pozabatalionowe
    • dowódca pułku – ppłk Albin Rogalski
  • I batalion (Batalion ON "Rybnik")
  • II batalion (Batalion ON "Katowice")
  • III batalion (Batalion ON "Tarnowskie Góry")

• 204 Pułk Piechoty Rezerwowy
  • dowództwo pułku i pododdziały pozabatalionowe
    • dowódca pułku – ppłk Wiktor Eichler
  • I batalion (Batalion ON "Dąbrowa Górnicza")
  • II batalion (Batalion ON "Chrzanów")
  • III batalion (Batalion ON "Olkusz")

• 65 Pułk Artylerii Lekkiej Rezerwowy
  • dowództwo pułku
    • dowódca pułku – ppłk Józef Krautwald
  • I dywizjon armat -
  • II dywizjon armat -
  • III dywizjon haubic -

• 75 Kompania Saperów (5 Batalion Saperów w Krakowie)
• Kompania Telefoniczna
• Kompania Kolarzy
• służby

[edytuj] Bibliografia

• Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
• Wacław Stachiewicz: Wierności dochować żołnierskiej : przygotowania wojenne w Polsce 1935-1939 oraz kampania 1939 w relacjach i rozważaniach szefa Sztabu Głównego i szefa Sztabu Naczelnego Wodza. Warszawa: "Rytm", 1998. ISBN 83-86678-71-2.

[edytuj] Zobacz też