Vought SB2U Vindicator
Z Wikipedii
| Vought SB2U Vindicator | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Producent | Chance Vought |
| Typ | pokładowy bombowiec nurkujący |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu | 1934 |
| Lata produkcji | 1936-1937 |
| Wycofanie ze służby | 1942 |
| Zachowane egzemplarze | 1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | Silnik tłokowy, gwiazdowy Pratt & Whitney R-1535-96 Twin Wasp Jr |
| Moc | 616 kW (826 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 12,80 m |
| Długość | 10,36 m |
| Wysokość | 3,12 m |
| Powierzchnia nośna | 28 m² |
| Masa | |
| Własna | 2.138 kg |
| Startowa | 3.326 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maksymalna | 404 km/h |
| Zasięg | 1000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe 7,62 mm (12,6 mm w wersji SB2U-3) oraz do 500 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| USA, Francja, Wlk. Brytania | |
Vought SB2U Vindicator to pokładowy bombowiec nurkujący zaprojektowany dla US Navy w zakładach Vought w latach 30. Był to pierwszy amerykański jednopłatowiec tego typu. W momencie wybuchu II wojny światowej była to już konstrukcja przestarzała ale pozostała na wyposażeniu jednostek amerykańskich do czasu bitwy o Midway.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1934 US Navy ogłosiła konkurs na nowe samoloty rozpoznawczo-bombowe (scout bomber) jedno- i dwupłatowe na który odpowiedziało sześć firm lotniczych z czego Vought zgłosił projekty w obu kategoriach (drugim projektem był Vought XSB3U). Do konkursu stanęły wówczas samoloty Brewster XSBA-1, Curtiss XSBC-3, Great Lakes XB2G-1, Grumman XSBF-1 i Northrop XBT-1, z wyjątkiem samolotów Grummana i Great Lakes do produkcji weszły wszystkie pozostałe konstrukcje.
Łącznie zbudowano około 170 sztuk Vindicatora z czego do czasów dzisiejszych przetrwał jeden egzemplarz obecnie znajdujący się w National Museum of Naval Aviation w Pensacoli.
[edytuj] Historia operacyjna
[edytuj] US Navy
Vindicatory służyły na czterech lotniskowcach Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych - USS Lexington, USS Saratoga, USS Ranger, i USS Wasp od grudnia 1937 do września 1942.
[edytuj] US Marine Corps
Dwa dywizjony należące do sił Piechoty Morskiej zostały wyposażone w samoloty tego typu od marca 1941 do września 1943, dywizjon VMSB-241 wziął udział w czasie bitwy o Midway.
[edytuj] Marine Nationale
Wersja francuska, V-156-F, była bazowana na modelu SB2U-2 i została wyposażona we francuskie oprzyrządowanie. Samoloty zostały dostarczone w lipcu 1939 i przeprowadzono wówczas testy na francuskim lotniskowcu Béarn, ale po wybuchu wojny zdecydowano, że ten stary okręt jest zbyt powolny i dwie jednostki wyposażone w te samoloty escadrilles AB 1 i AB 3 zostały przeniesione na lotniska lądowe.
Eskadra AB 1 wzięła udział w walkach w północnej Francji gdzie poniosła bardzo wysokie straty, AB 3 walczyła przeciwko wojskom włoskim.
[edytuj] Royal Navy
Siły powietrzne Królewskiej Marynarki Wojennej, Fleet Air Arm, zakupiły 50 samolotów tego typu w czerwcu 1941, sformowano z tych samolotów Dywizjon 811. W nomenklaturze angielskiej samoloty te otrzymały nazwę "Chesapeake", a popularnie znane były jako "cheesecake" (sernik). Początkowo założono, że "serniki" zostaną przeznaczone do patroli przeciwko okrętom podwodnym, a Dywizjon 811 będzie stacjonował na lotniskowcu eskortowym HMS Archer. Po pierwszych próbach w październiku zdecydowano, że samoloty te mają zbyt małą moc aby mogły się wzbić ze stosunkowo małego pokładu lotniskowca eskortowego z pełnym uzbrojeniem i zostały one zastąpione przez angielskie Fairey Swordfish.
[edytuj] Opis konstrukcji
SB2U był dolnopłatem o konstrukcji klasycznej z kołem ogonowym, kabina pilota i tylnego strzelca przykryta dużą, przeszkloną owiewką. Jedyną niezwykłą cechą tej konstrukcji było śmigło o możliwości odwrócenia ciągu co było wykorzystywane do spowalniania samoloty w czasie nurkowego ataku bombowego.
[edytuj] Wersje produkcyjne
- XSB2U-1 - prototyp (1)
- SB2U-1 - Pierwsza wersja produkcyjna) (54)
- SB2U-2 - Druga wersja produkcyjna (58)
- XSB2U-3 - Prototyp wersji o większym zasięgu, zmodyfikowany SB2U-1 (1)
- SB2U-3 - Trzecia wersja produkcyjna (57)
- V-156B - Wersja eksportowa dla francuskiej marynarki wojennej (24)
- V-156B-1 - Wersja eksportowa dla Royal Navy, Chesapeake Mk.I (50)
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe
|
|
|
Samoloty szkolne
|
|
|
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne
|
FL • F8B • TB2D • XF5F • XP-46 • XP-49 • XP-50 • XP-52 • XP-54 • XP-55 • XP-56 • XP-57 • XP-58 • P-59 • XP-62 • XP-67 • XP-68• XP-71 • P-75 • XP-76 • XP-77 • XP-79 • XP-81 • P-82 • XP-83 • XA-41 • AM • XB-19 • XB-27 • XB-28 • XB-30 • XB-31 • XB-33 • YB-35 • XB-38 • XB-39 • YB-40 • XB-41 • XB-42 • XB-43 • XB-46 • XB-48 • XPB2M • XTB2F • TBY
|
